Walka z chwastami powinna się odbywać już od samego początku, gdy tylko rozpoczyna się rozwój roślin uprawnych. Wnikliwa obserwacja prowadzona systematycznie na polach jest bezcenna, bo pozwala w porę zareagować na pojawiające się w uprawach niepożądane rośliny. Zastosowana profilaktyka efektywnie je eliminuje i pozbawia rośliny użytkowe niechcianej konkurencji. Młode siewki nie muszą wtedy walczyć z chwastami o światło, wodę i substancje odżywcze niezbędne dla rozwoju.
W uprawie rzepaku dosyć uciążliwym jest wieloletni szczaw polny i tępolistny, który rozmnaża się wegetatywnie. Przeprowadzane w polu niezbędne prace mechaniczne sprzyjają niestety jego rozwojowi, ponieważ maszyny roznoszą po terenie zasiewu jego rozdrobnione kłącza, tym samym przyczyniając się do wzmożonego wyrastania. Biorąc pod uwagę łatwość rozprzestrzeniania się tego chwastu rolnicy powinni bardzo starannie uprawiać glebę stosując wczesne podorywanie ściernisk, wprowadzać płodozmian z roślin okopowych. Dość skutecznym zabiegiem zapobiegawczym jest również jesienne wapnowanie gleby stosownym do jej rodzaju preparatem, bo jak wiadomo szczaw tępolistny lubi podłoże kwaśne.
Na niewielkich powierzchniach uprawnych można likwidować szczaw tępolistny ręcznie poprzez wyrywanie pojedynczych roślin. Nie jest to zbyt łatwe, bo ta roślina ma korzeń palowy. Można je także wycinać a nawet palić. Na dużych terenach przeznaczonych pod zasiew rzepaku warto jednak sięgnąć po herbicydy, których różnorodność i dostępność jest dla rolników nieograniczona.